Vrijdag 27 april

Ik kan eindelijk weer schrijven. Door dat vermaledije toetensbord moest ik mijn creativiteitsknopje eventjes op pauze zetten. De afgelopen vrijdag was een prima dag. “s Morgens Hot naar het werk brengen en ik had om elf uur een afspraak met het stedelijk museum. Er loopt al een tijdje de expositie “Droomoord of Realm of dreams”, en hiervoor heb ik de uitnodiging afgewacht die ik wist dat zou komen. Het is gewoon heel leuk om naar mensen te luisteren die over hun passie vertellen. Dit zijn de kunstenaars zelf of door de curator die de kunststukken zoekt en die op een dusdanige manier neerzet dat alles tot hun recht komt. Wanneer je erover wil lezen we hebben op deze web log een link. Toen ik er net was werd er verteld dat het schema omver was gegooid en de curator zou ons nu een rondleiding geven. In de eerste zaal was er het werk van Dré Waspenaar. http://www.drewapenaar.nl/ Ik had zelf nog nooit van die man gehoord, maar door de inleiding die er werd gehouden werd het werk van hem toch wat verduidelijkt. Pas toen de kunstenaar later een lezing met een dia voorstelling hield, om het ouderwets te zeggen, begon het me helemaal te dagen. Vooral toen hij de tent liet zien waarin er concerten werden gehouden van de Nederlandse componist Simeon ten Holt, die een stuk heeft geschreven voor 1 piano, twee piano’s en 4 piano’s. Dat laatste stuk was een crime om op te voeren in een gewone concertzaal dus verzon deze kunstenaar een soort tent waarin de pianisten in een soort hoek speelden en het publiek in het midden zit. Wonderbaarlijk. Daarna kwamen we in een zaal waar de video films van Pavel Braila werden afgespeeld. Je moet je een grote zaal voorstellen waar op de tegenover elkaar liggende muren 3 schermen waren gespannen die elk een beeld van Baron’Hill 2004-2005 voorstelden over een stadje Soroca in Moldavië. Elk van die beelden liet een deel van dat enorme complex zien. Het waren beelden die soms de kleinste details toonden en beelden met een groots overzicht. Zoals er werd gezegd dit is een werk van de Roma’s daar en er woont werkelijk niemand in dat complex. Pas toen ik in de beelden foto’s en schilderijen van de Roma zag kreeg ik het gevoel dat het een groot mauzoleum was ter ere van de in de 2e wereld oorlog vermoorde Roma’s. Een grootse plek waarin verloren geesten en zielen ronddwalen.Ik heb naar een goede site van hem gezocht, kon hetgene niet vinden wat ik zocht. Als contrast werd een een film vertoond van het kunstenaars duo Quirine Racké en Helena Muskens. Ik heb er stukjes van gezien omdat deze film 55 minuten duurt, het vertelt van een stadje in Florida “Celebration” Een soort feel good stad waarin de inspiratie overal uit de Amerikaanse samenleving was geplukt. Ik ga het nog samen met Hot bekijken. De beide kunstenaars hielden ook een lezing en lieten korte fragementen van hun werk zien en vertelden van het waarom ze dit onderwerp hadden gekozen. http://www.vpt.nl/default.asp?path=uanrmai9 Daarna ben naar huis gedraafd om Jesse te halen om naar de Wissel te gaan. Normalerwijze is er dan markt en zitten Hans en ik naar afwisselende kramen te kijken en zien we de ruggen van de markt bezoekers. Nu is de markt voor een tijdje verhuisd en waarempel we krijgen meer bezoek. Dat vinden Hans en ik bijzonder leuk. Ik ben hier een aantal jaren geleden begonnen om weer naar buiten te gaan en me weer onder de mensen te begeven en ik had geen betere plek kunnen kiezen. Het kost me 4 uur per maand, de sfeer is gemoedelijk en de gespreksonderwerpen zijn divers van kookrecepten tot hoe een kerkstructuur in elkaar zit en Hans kent zijn bijbel. Kortom, Leuk!

Avonddienst

Vanmorgen vroeg eruit, en met Jesse en Rose een lange ronde gemaakt. Vroeg is het tenminste nog lekker buiten, en met een frisse wind was het toch dik de moeite waard daar vroeg voor op te staan, al blijf ik deze temperaturen voor April idioot vinden. Daarna boodschappen gedaan en zo verliep de dag snel tot het tijd werd om naar mijn werk te gaan. Net op dat moment geeft het toetsenbord aan dat er te weinig power meer is om nog te blijven werken, en net op dat moment zijn er natuurlijk geen batterijen opgeladen, en dus weigert het toetsenbord nog maar een letter te schrijven. Ik word boos, en erger me. Rose denkt net als ik hadden we nog maar een toetsenbord met een kabel, en dat hebben we dan ook besloten. We gaan als reserve toch maar weer een ouderwets toetsenbord met kabel aanschaffen. Vervolgens brachten Rose en Jesse me naar het werk. Daar aangekomen had ik het een en ander bij te lezen en bij te praten, en ik draaide vanavond een prettige dienst met een collega, met wie ik al in geen maanden meer gewerkt had. Leuk. In zo’n WE heb je tenminste rustig de tijd voor een gesprek met vrijwel iedereen, en kun je ook weer eens wat kwaliteitstijd met de patiënten doorbrengen. Verder ook weer eens een zorgplan gemaakt, en goed met iemand zijn toekomstplannen doorgenomen. Het is goed om na drie maanden eruit te zijn geweest ook weer alle taken ook die van persoonlijk begeleider op je te kunnen nemen, en dat gaat me weer goed en als vanouds af. Dit was weer eens een goede en vertrouwen gevende avond, die op het punt staat om afgerond te worden. Rose en jesse staan als het goed is zo tegen 23.00u op de stoep en dan wandelen we gedrieën weer naar huis, en als het goed is staat mijn aflossing zo in kantoor. En zo kwam er zonder toetsenbord thuis toch een stukje.

Onverwacht

Terwijl Rose even naar House kijkt, keek ik even terug naar de afgelopen dag. Gisterenavond toen ik my French Sister wilde gaan bellen, ging de telefoon, en hoorde ik een stem uit het verleden, die ernstig haar best deed om zo verstaanbaar mogelijk voor een westerling als ik te spreken. Het was een bekende stem, met een herkenbaar Venray’s accent, die haar stoutste schoenen had aangetrokken en de telefoon gepakt had om mij, voor haar ook een persoon uit een ver verleden, minstens 26jaar geleden, te bellen. We hebben een leuk geanimeerd gesprek gevoerd en uiteindelijk na vergelijking en afstemming van onze agenda’s een afspraak gemaakt om elkaar in Venray in Juni weer te gaan ontmoeten. Rose en Jesse gaan ook mee. Het was na de nodige wederzijdse brieven heel leuk om min of meer via mijn ouders die er nu niet meer zijn toch weer met elkaar in contact gekomen te zijn. Ben benieuwd hoe Venray er tegenwoordig uitziet, en naar nog veel meer. Vervolgens na lang gesprek kreeg ik m’n zus in Frankrijk aan de lijn, en hebben we alle wetenswaardigheden weer uitgewisseld. Het gaat haar en haar kinderen gelukkig ook goed. Het was daar al net zo krankzinnig wat temperatuur betreft als hier. Zij zit al een tijd zonder computer dus was het helemaal de moeite waard om weer eens bij te praten. Vandaag was ook een drukke klamme dag. Na de grote ronde met Jesse en onder het ontbijt naar een stukje video gekeken, alle verplichtingen weer gedaan. De nodige gesprekken, en emailtjes voor de opvangcommissie op het werk, en gelukkig werden de dienstlijstproblemen die ik had met het zomerrooster wat erg onzorgvuldig gemaakt was snel opgelost, en daarna snel naar de hoofdvestiging voor een vergadering. Ik kreeg gelukkig een lift retour van een collega, en Rose en ik hebben daarna heerlijk gegeten. Vanavond een belangrijk stuk doorgenomen wat volgende week dinsdag op de OR besproken moet worden, en waarbij ik woordvoerder moet zijn. Ik ben benieuwd hoe de OR studiedag van morgen zal zijn. Mede door de warmte zie ik er nogal tegenop, maar achteraf blijkt meestal dat deze studieuren erg leerzaam en behulpzaam zijn bij het ORwerk. Gelukkig heb ik daarna nog wat uurtjes Djembëen tegoed. Daar kijk ik nu al naar uit. Rose heeft ook een drukke dag voor de boeg. We hebben van het Stedelijk Museum Schiedam (zie voor meer info de link naar het museum((links)) een uitnodiging gekregen voor Kunst op vrijdag. Op dit moment is daar de tentoonstelling "Droomoord". Morgen vindt er in "Droomoord" een ontmoeting plaats met de kunstenaars Dré Wapenaar, en het kunstenaarstrio Quirine Racké & Helena Muskens. Zij houden een presentatie over hun werk in de Aula van het Museum. Daarna volgt een rondleiding o.l.v. Wilma Sütö, conservator actuele kunst, door "Droomoord". Ik had graag met Rose meegegaan, maar ik krijg ongetwijfeld te horen hoe het Rose vergaan is. ‘s middags heeft Rose ook nog dienst bij het inloopcentrum. Voorlopig genoeg voor vandaag.

Muziek

De laatste tijd zijn Hot en ik stevig met muziek bezig. We downloaden het een en ander. Zo schoot mij ineens een artiest naar binnen. Ik dacht plots aan Laurens Tan, een basblokfluitist. Deze hebben we leren kennen via Jaap die we hebben leren kennen via Philippe en Dagmar. Je weet wel hoe dat gaat. We hebben Laurens Tan niet letterlijk leren kennen maar wel zijn muziek. Jaap is een man die blokfluitlessen geeft en vandaar dat hij deze artiest kende. Hij gaf ons een bandje van hem en we werden direct gecharmeerd van deze muziek. We waren toen nogal bezig met minimal muziek en hoewel Laurens niet direct deze muziek speelt kan hij gemakkelijk tot dit genre muziekant gerekend worden. http://www.jazzserver.nl/artists/laurens.tan Ik moet wel echter schrijven dat hoewel wij dit wel kunnen waarderen onze katten er anders over denken. We hadden toen al 4 katten en bij het spelen van dit bandje kregen ze meestal spontaan een aanval van gekte. In ieder geval om een lang verhaal kort te maken op den duur werd dit bandje toch slechter en slechter. Ik kreeg ineens de geest en ben op het net gegaan en vond een site over hem met zijn telefoonnummer. Hot heeft hem spontaan gebeld en Laurens beloofde een cd te branden en naar ons te sturen. Wij zijn benieuwd. Wel vertelde hij Hot dat hij de laatste tijd niet meer aan het componeren is. Dood zonde!

Dagje Antwerpen 3

Vandaag het laatste deel van het verslag van de trip waar Rose en Hot afgelopen zaterdag aan deelgenomen hebben. Nadat we om 13.10u het beeldenpark verlieten, wilden we snel een hap eten, en het dichtsbijzijnde restaurant was de taverne waar we ook in de morgen geweest waren. We liepen er met zijn vijven naar toe, en maakten de kelner gelijk duidelijk dat we maar een zeer kort moment hadden. In eerste instantie melde deze kelner dat hij niets voor ons kon doen, maar vervolgens melde hij dat hij wel snel voor crôc monsieur’s zou kunnen zorgen(een veredelde soort tosti). Zodoende 5 besteld met een heerlijk plaatselijk kriekje erbij, en wat waren we daar aan toe. Alles bij elkaar was dit intermezzo een dure grap. € 55,-. Aangezien we van de honger en de dorst afwaren hebben we niet geaarzeld te betalen en zijn snel richting de bus gelopen, waar we officieel om 13.30u moesten zijn. We waren daar uiteindelijk gevijflijk om 13.40u, en zonder al te veel boze gezichten in onze richting vervolgden we snel onze rit naar museum het Sterckshof.

Daar aangekomen kregen we al snel 2 gidsen, en werd de groep verdeeld. In razend tempo hebben we vervolgens in 70 minuten, de normale rondleiding van dik 90 minuten gehad. Voor het vertrek terug naar Nederland hadden we van 15.52 tot 16.00u. We hebben gelukkig toch nog een lekker Belgisch biertje snel naar binnen kunnen werken, en ik geloof dat toch nog iedereen voorzien was van een drankje.

Rond 18.00 uur werden wij weer afgezet bij onze opstapplek en hebben daarna nog genoten van een heerlijke Chinese maaltijd, en sindsdien kijken wij terug op een toch wel zeer geslaagde, maar haastige dag, waar we nog lang met plezier kunnen terugdenken.

Wat nu volgt zijn de foto’s van het prachtige kasteel de Sterckshof, en foto’s van de inhoud van het museum wat tijdens de rondleiding bleek verboden te zijn. Vandaar dat alleen van het begin van de rondleiding foto’s zijn.

Vroege zomer

Na de Ondernemingsraad had ik gisterenavond een lekker luie avond. Rose en ik hebben samen gekookt en zijn daarna lekker met de voeten omhoog voor de TV gaan zitten, en plannen gemaakt voor vandaag. Vandaag leek het niet zo warm te worden, en dus hadden we ons voorgenomen om ons wintergoed weer te gaan opbergen en het zomerspul weer te voorschijn te toveren. Wij slapen in een hoog bed, en buiten dat dit voor het uitzicht goed is, hebben we daardoor veel ruimte gewonnen, en hebben daar een opbergplek gecreëerd, bij gebrek aan een schuur. Nadeel is echter dat onze slaapkamer recht onder ons platte dak ligt, en daardoor al gauw erg warm word. We hebben voor juni wel met een dakdekkersbedrijf afgesproken dat het dak vernieuwd gaat worden en dan tegelijkertijd ook van isolatie voorzien wordt, maar dat helpt nu helaas nog niet. Kortom bij een steeds oplopende temperatuur hebben we dit karwei weer geslecht. Rose heeft zich voorgenomen om de eerstvolgende redelijk koele dag al het gekreukte spul te gaan strijken. Het is een enorme berg.

Dagje Antwerpen 2

Dit is het 2e deel van een reisverslag naar 2 Musea in de buurt van Antwerpen, die Rose en ik afgelopen zaterdag maakten met leden van een bevriende museumvereniging uit Papendrecht. De leden van "de Rietgors" was eerst een museumvereniging, maar is nu een vereniging van mensen die graag willen dat de gemeente Papendrecht het 7 jaar geleden Museum weer heropend. De collectie van dit museum bestaat uit hele diverse werken die geschonken zijn onder de voorwaarde dat de collectie publiek toegankelijk moet zijn en blijven. De leden van deze vereniging strijden daarvoor, maar om toch ook saamhorig te blijven organiseren zij regelmatig lezingen, en men probeert jaarlijks ook een excursie/uitje te organiseren. Zodoende dat Rose en ik met deze dag naar Antwerpen mede waren uitgenodigd.

Het vorige deel eindigde bij het beeld van de Roodhuid, waarvan veel reisgenoten vonden dat dit beeld een heel vrouwelijke uitstraling had. De gids was het hier niet mee eens, en dit uitte zich wederom in een levendige discussie. Oordeel zelf. We gaan vandaag daar gewoon weer verder bij de fantastische collectie verzamelde beelden in dit te gekke park, wat overigens gewoon vrij toegankelijk is.

Dagje Antwerpen

Zaterdag zijn Rose en ik heerlijk een dagje uit geweest. We waren als leden van "de vrienden van het Stedelijk Museum Schiedam" uitgenodigd om met een bevriende club "de Rietgors" uit Papendrecht mee te gaan met een bus op excursie naar een park voor beeldhouwkunst in Antwerpen genaamd Middelheim, en daarna naar een zilvermuseum genaamd Sterckehof ook in de stad Antwerpen, alleen aan de buitenrand. We werden ‘s morgensvroeg opgehaald door de reisorganisatrice met haar man en de chauffeur en vertrokken vervolgens met zijn zevenen via de beneluxtunnel richting Papendrecht. Om 09.13u kwamen we daar aan en het bleek dat de wachtenden lang niet allemaal hun mail goed gelezen hadden en vrij lang in de vroege kilte hadden moeten wachten. Om 09.22u vertrokken we richting Antwerpen, en onderweg hebben we in etappes allemaal koffie of thee gehad. In Antwerpen was in een taverne voor koffie en gebak gezorgd en dit ging er wel in voordat we een lange tocht door het park gingen maken. Vervolgens gingen we naar het Park toelopen en ondanks dat we 2 gidsen besteld hadden was er maar 1. Er werd wel gebruik gemaakt van de mogelijkheid om een audiotour te maken, maar ik geloof dat er niet meer dan 10 deelnemers waren die hier gebruik van wilden maken. Die ene gids vond in eerste instantie de overgebleven groep te groot, en was daardoor in het begin knap sjagerijnig, maar hij klaarde al gauw op en vertelde vervolgens op zeer beeldende en levendige wijze veel wetenswaardigheden over de beelden en hun makers. Er volgt vanaf nu een impressie, van de foto’s die zowel door Hot als door Rose gemaakt zijn, die we tot nu toe hebben kunnen verwerken, croppen en bewerken. (later volgt meer):

U kunt op  http://users.skynet.be/vitalspirit/middelheim.html meer beelden zien op de website van het museum zelf.

Nacht 4

Nacht 4 was heerlijk. Ik heb buitengewoon genoten van het weer gewoon ‘s nachts in mijn eigen bed te liggen naast Rose. Voordat deze nacht begon had ik een etentje met 4 oud collega’s van mijn vorige afdeling. Een open opnameafdeling, ook in Schiedam, maar in het belendende gebouw. We hebben herinneringen opgehaald, en bekeken hoe we er allemaal na het maken van nieuwe keuzes voorstaan. Het was een gezellige avond en we hebben met zijn vijven, de harde kern, afgesproken dat we zo’n avondje over een jaar opnieuw doen.

Vandaag had ik alweer OR, oh, wat is het lastig om zo snel na de nachtdienst weer in het gewone ritme te komen, en vandaag was ik ook nog benoemd tot voorzitter van de Commissie Algemene Zaken, en ondanks dat dit voor mij nog erg wennen is ben ik niet ontevreden. Er waren een aantal lastige onderwerpen, en daar zijn we toch behoorlijk uitgekomen. In ieder geval tot een sellectie goede vragen om mee te nemen naar de gewone vergadering van volgende week.

Een van mijn vaste OR collega’s was ziek vandaag, maar stuurde een leuke foto op met de weersvoorspelling van vandaag. Ik kan het niet laten deze even met jullie te delen.

Nacht 3

Ondertussen 04.52uur. Mijn derde en laatste nacht loopt op zijn einde. Ik ben daar erg gelukkig mee, want het slapen was op de dag een crime. Het was boven de 27 graden op onze slaapkamer, en ik heb wel gerust, maar werd steeds wakker, en begon dus niet echt uitgerust aan mijn laatste nacht. Rose heeft bij het opstaan weer uiterst goed voor me gezorgd en ik ging dus goed gevuld richting het werk. Op mijn eigen afdeling gaat het voor de derde keer rustig zijn gangetje, en houden de patiënten het rustig. Daarentegen is het voor de flexer, die vannacht voor de derde keer mijn collega is op de andere afdelingen lastig om de werkzaamheden goed uit te voeren. Ik heb haar waar ik kon geholpen, maar de omstandigheden op medium-care zijn op zijn zachts gezegd verre van ideaal. Ik voelde ook de noodzaak mijn direkte baas een mailtje te schrijven hierover. Soms voel ik me dan wel eens een zeikerd, maar misstanden daar moet toch wat mee gedaan worden, en dat geeft mij dan weer de rust om het werk op het werk te laten en vooral niet mee naar huis mee te nemen. Het heeft jaren geduurd voordat ik deze begrenzing goed kon toepassen, maar het werkt wel, anders blijft het in je vrije tijd doorwroeten in je hoofd, en daar ga je bepaald niet beter van functioneren. Wanneer ik morgenmiddag uit bed kom dan heb ik ‘s middags een soort reünie met de oudcollega’s van mijn vorige afdeling, en daar ga ik ook een hapje mee eten. Het is alweer ruim een jaar geleden dat ik ervoor gekozen heb om een nieuwe afdeling te gaan opzetten, en van die keus heb ik nog geen moment spijt gehad, maar het is wel leuk vanmiddag eens te horen hoe het de anderen gegaan is. Met een beetje mazzel een leuk onderwerp om mijn volgende log aan te besteden. Voor nu vind ik het genoeg, ga nog wat rapportage schrijven, een hapje eten, en dan staan na de overdracht Rose en Jesse zo tegen achten me alweer op te wachten voor een lekkere wandeling in de nog betrekkelijke koelte voor het slapen gaan.