Geslaagd Rommelmarktbezoek

Vanmorgen heb ik even samen met Jesse Rose weggebracht naar de Wereldwinkel waar zij dienst had, maar onze wegen scheiden aan het eind van de Dam. Rose ging rechtsaf richting Lange Achterweg waar de winkel zit en heeft zich daar onder andere gestort op het herinrichten van de etalage en de opruimingstafels. Ik moest nog wat lenteuitjes kopen en wat broodjes. Direct bij het oude Stadhuis zag ik al kraampjes en er was weer antiek en curiosamarkt.  De vorige keren was het werkelijk waardeloos weer. De marktlieden waaiden weg en de andere keer was het zo nat dat ze bijna wegdreven. Nu echter was het aangenaam en uitnodigend weer. Heel gevaarlijk dus. Ook voor onze portemonnee, die zoals gebruikelijk aan het einde van de maand vrijwel leeg is.

Toch heb ik me op meerdere terreinen laten verleiden, en mijn handelsgeest kwam naar voren en zo heb ik toch diverse dingen gekocht. Er was deze keer ook echt te handelen. Soms is het zo dat de gevraagde prijs ook echt de definitieve is, en dan is er geen lol aan. Nu ben ik echt geslaagd. Zo heb ik een suikerpot met lepel gekocht met een aparte vorm. Get is een vierkante pot met lepel uitsparing in de hoek met daaronder een vastgebakken schotel van een Utrechts plateelmerk. Namelijk Mobach. http://www.plateel.nl/index.html?target=p_90.html&lang=nl Ook Rose vindt 'm erg mooi. Verder heb ik me laten verleiden om twee dinky Toys te kopen. Een oud renaultje 4 en een fiatje 850. Beide behoren tot de reeks van 50 auto's die ik in het verleden gehad heb.

Ik had het in ieder geval erg naar mijn zin vanmorgen, en ben na afloop even een bak koffie gaan drinken bij Rose en Nils, de collega met wie ze in de winkel stond. Nu ga ik richting mijn werk. Gegroet.

Geslaagd bezoek aan Islamitische buren

 Ik schreef er gisteren al over, dat we een uitnodiging hadden voor een iftar-bijeenkomst bij het Islamitisch Centrum Schiedam. Dat Centrum is gevestigd in een prachtig gebouw- een mooie Moskee aan de Dr. Schaepmansingel 5 te Schiedam. We werden er hartelijk ontvangen in een zaal die vol stond met gedekte tafels waar water, frisdrank, en sap, salade, dadels, brood en baklava op klaarstonden. We maakten een praatje met de voorzitter, en diverse anderen, en voelden ons zeer welkom. Helaas waren er van de dik 250 verstuurde uitnodigingen maar een bedroevend aantal komen opdagen. Toch werd het gezellig. Er was een praatje over de ramadan, de vastenmaand, de activiteiten van de moskee, en de diverse vereningingen die daar zetelen, een huiswerkbegeleidingsclub, opvang voor jonge kinderen, taallessen, computerles, vrouwengroep, studentengroep, en dan noem ik er nog maar een paar die ik een twee drie herinner. Wel werd duidelijk dat je er als buurtbewoner ook van harte welkom bent voor een kop koffie of thee of voor gewoon een babbeltje. De hartelijkheid en idem de verstaanbaarheid van het praatje was 100%. Het filmpje boven is wat verouderd en inmiddels is er het een en ander gemoderniseerd. Het geeft wel een prachtig beeld over de prachtige gebedsruimte waar we tijdens het avondgebed in rondgeleid werden. Wat ik prachtig vond is de betegeling en vooral de rondom de koepel geschreven namen van alle profeten, inclusief die van Jezus. Het Arabisch is kaligrafisch gezien een prachtige taal en de zwierigheid van de letters vind ik prachtig.

Na het praatje van de voorzitter wat een aantal van de aanwezigen die uiteindelijk midden in de Ramadan zitten te lang duurde, opende de Imam met een gebed de maaltijd en konden we we beginnen met een heerlijke pittige linzensoep met dadels, gevolgd door rijst met kip en brood, daarnaast water of desgewenst sap, en na afloop baklava met thee. De rondleiding met uitleg volgde daarna. Alles bij elkaar vond ik het een uiterst geslaagde avond en was ik blij dat wij bij de weinigen hoorden die wel op de uitnodiging waren ingegaan.

Het vervelende van deze tijd is dat door onder andere die geblondeerde dwaas uit Venlo mensen extra tegen elkaar worden opgezet, en dat in plaats van tolerantie en samenwerking juist de tegenstellingen versterkt worden. Ik vind dat zo jammer. We moeten het juist met elkaar doen, en dan kunnen we deze wereld een beetje leefbaarder maken. Wat doen we toch stom, we wonen in het rijke deel van de wereld en wat doen we ermee. Haatdragend naar elkaar zijn. Doodzonde. We kwamen gisterenavond rond half elf naar buiten en ik haalde Jesse op voor een rondje, en prompt waren er diverse jongeren die ons nu wel aanspraken, en vroegen of het eten gesmaakt had en of we het leuk gehad hadden. Volgens mij kostte het ons gisterenavond niet of nauwelijks moeite om enige interesse in deze buren te steken. Ik zie er op terug als een zeer geslaagd bezoek.

Er is niet zo gek veel te zien op deze foto, maar gedurende de Ramadan is 's avonds de Moskee mooi versierd. Ik had en geen statief bij me, dus zo maar uit de hand gepoogd dit vast te leggen. De foto op de dag(stukje gisteren) geeft een beter beeld, maar ach. 

Vrijdagmiddag

Eindelijk gaat die naar bed. Soms kan die Hot zo treuzelen. Eventjes dit doen, eventjes dat. Nu kan ik even achter zijn computer zitten en mijn blogje schrijven. De mijne doet lastig. We weten niet wat het is maar alles in klad zetten gaat mij niet goed af laat staan afbeeldingen invoegen. Dus als het nog zo blijft tegenzitten dan moet ik een back-up maken, de computer schoon vegen en alles weer programmeren. Zucht. We zijn terug van de markt en Hot is naar de Lidl geweest. En dan ben ik nog niet klaar. Deze tijd waarin we fruit, héél veel fruit inslaan. Sinds die Chineese arts Hot vertelde dat hij ook veel vers fruit moest gaan nuttigen is die om. We hebben nu aardbeien, die zijn gewassen. Een kist passievruchten, die zijn voor ons toetje, vanilleijs met slagroom en passie vrucht. Bosbessen, daar heb ik al een saus van gemaakt en aalbestjes, die zijn al gerist, besuikerd en in de koeling gezet. Daarna heb ik Hot verwend met een bordje gesneden trostomaten, Mozarellakaas en basilicum bladeren met daarover olijfolie en balsanico azijn gesproeid. Dit is mijn lievelingstijd met al dat verse gedoe. Ik zweer het je, ik denk dat ik in mijn vorig leven een konijn ben geweest en ik heb Hot met dit virus besmet. En nu? Ik worstel. Zal ik het boek pakken dat ik van de bieb heb geleend. De schrijver; "Tad Williams" Het is deel van de serie  " Schaduw Wereld." Ik dacht dat het een driedelige serie is maar er volgt nog een dik boek. De bieb heeft deze nog niet aangeschaft maar dat gaat gebeuren en ik heb hem al besteld! Of ga ik tekenen? Ik denk dat het lezen wordt en wanneer iemand houdt van fantasie, het is een aanrader.  

Nachtmerries

Ik ben er heel erg moe van. Heel heftig gedroomd vannacht. Evenals de nacht ervoor. Draaierig en instabiel liep ik in de nacht van maandag op dinsdag om 03.48uur naar het toilet en droomde zelfs op het toilet gewoon door. Vast van plan om de inhoud op te schrijven, maar zo gauw ik weer lag ging de droom in alle heftigheid verder. Zo mogelijk nog levendiger was de nachtmerrie of droom van vannacht. Volgens Rose was ik ondanks de ingenomen magnesium heftig aan het schokken en dreef ik haar het bed uit. Van dit alles onbewust werd ik ook met een schok wakker toen de wekker ging vanmorgen. We konden er daardoor ook niet of nauwelijks uitkomen vandaag. Ik geloof dat ik de wekker wel zes of zeven keer het uitgemept.

Toen ik vlak daarna met een haastige Jesse snel een rondje liep omdat we knap laat waren, was ik nog helemaal niet wakker, en liep er wat verfromfraait bij. In ieder geval naar mijn idee.

Ik weet niet waar het van komt. Het eerst waar ik aan dacht is dat ik een capsule Cymbalta 30mg minder neem sinds maandag, maar dat zou wel een hele snelle werking zijn. Het kan natuurlijk. Mijn avonddienst gisteren was een hele relaxte. Ik was wel moe, maar dat was meer van de dag ervoor dan van die dienst, want ik had alle verplichte werkzaamheden voor de spelletjesavond op de afdeling al gereed. Ik weet wel dat ik net tijdens ons ontbijt ook maar tegen Rose zei dat ik niet zou gaan zwemmen. Ik ben zo moe van de nacht dat ik de moed niet kan opbrengen en al mijn energie nodig heb om vanmiddag samen met Rose en Jesse richting Limburg te vertrekken.

Ik zou mezelf alleen maar forceren als ik nu haasje repje richting "Huize Frankeland" zou gaan, en dat kunnen we helemaal niet gebruiken, nu we er lekker even tussenuit gaan. Ik heb er zin in. Het is eigenlijk veel te lang geleden dat we het gedurfd hebben om een nachtje niet in ons eigen bed te liggen. De katjes passen op ons huis.

Eigenlijk is alles al klaar voor vanmiddag, ik moet alleen mijn medicatie en toiletspullen nog pakken. Oh ja, nog even een leuk verzoek van Rose vervullen. Die had een leuk idee, en ik ben waar het gaat om uitvoeren van ideeën de aangewezene. Leuk, en als het goed nieuwsgierigmakend. Maar dat zie ik vanavond wel als we in Limburg gearriveerd zijn.

Ik kreeg net een telefoontje of we wegens ziekte konden invallen in de Wereldwinkel vanmiddag, maar dat zal dus ook niet gaan. Degene die ik aan de lijn had had alles al geprobeerd en wel iemand voor vanmorgen gevonden, maar niemand voor vanmiddag. Ze wilde zichzelf nog forceren, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Ziekte is overmacht. Dan gaan we maar een middagje dicht. 

Zo, nu neem ik nog een bakje thee en ga daarna pogen nog wat energie voor vanmiddag op te doen. Ik weet niet in hoeverre Rose of ondergetekende in staat zijn te schrijven, maar zo niet, verslag volgt. Gegroet voor nu en tot later.

Ouderwets dagje tour kijken.

Een aanval in de tour. Ik heb anderhalf uur geslapen en werd toen door Rose gewekt. Die had de radio op Hilversum twee gezet, omdat ze zich gedurende de Tour ergert aan al dat tour commentaar, maar op zo'n dagje vrij, en de Tour in de Pyreneën ja, dan gaat toch de TV aan. Ik vind het ook leuk dat er twee nederlandse ploegen meedoen. Wat minder is is dat een kopman over de kop ging en een ander daar de Franse TV heftig van de weg gereden werd, maar ik kan het toch niet laten te kijken.

Ik doe momenteel nergens meer mee met een voorspelling of iets dergelijks. Bij de BAVO was dat destijds een hele spannende aangelegenheid waar door heel veel collega's aan mee werd gedaan. Nu zit ik op een kleine locatie en het merendeel van de collega's daar zijn wegbezuinigd. We zijn zo ongeveer met 8 collega's maximum tegelijk en ik geloof niet dat daar trouwe tourfanaten tussen zitten. Ik heb ook niet de energie om zoiets op te zetten. Zelfs op je vrije dagen had je daardoor contact met het werk want je moest jouw uitslag van die dag doorbellen. Ja leuk was dat. Ik heb nog wel eens een dagoverwinning geboekt.

Nu is het een eenzame bezigheid, zo samen met dat eindeloze gepraat door de commentaristen op de TV. Knap zoals ze dat doen. Wat een vak.

Rose laat even Jesse uit. Het is weer even gaan regenen. Rose zit wederom in een heel spannend boek van Tad Williams. Ze verslint momenteel het ene na het andere. Het gaat nu om een 4 tal boeken. Schaduwspel. Nu het tweede boek Schaduwwereld. Ze is sinds kort weer lid van de Bieb en leest weer als vanouds veel. Leuk om te zien.

Vanavond krijgen we een eter. Het is de oude dokter van de afdeling, die sinds kort naar de concurrent over is. Ben benieuwd hoe het hem vergaat. Hij belde nog met de vraag hoe laat we ook al weer hadden afgesproken. Leuk ik verheug me erop. We hebben een lekker maal voorbereid.

Daar in de Tour, moeten ze vandaag nog 63.2km. Wat een steil parcour. Ik moet er zelf niet aan denken.

Pot verdorie, leg je even de computer weg voor een banaantje tussendoor en daar gaat Laurenden Dam door de lucht. Oh, wat een lelijke koprol, kapotte neus, kapotte ellebogen. Verdorie, hij deed het zo goed. Na interactie van de tourdokter zit hij alweer op de fiets.  

Het is een respectabele sport, maar wat een gekken zijn het tegelijkertijd. Rose en Jesse zijn ook weer binnen, allebei behoorlijk nat. Rose gaat ook een stukje schrijven. Ik denk dat ik me maar eens op kijken ga concentreren en ga stoppen. Gegroet.

Lekker vrij

Tot nu toe lekker druk deze vrije dag. Heerlijk geslapen, maar vroeg op. Rose moest werken vanmorgen dus eerst de ronde met Jesse, vervolgens koffie, douchen, ontbijt en opnieuw met Jesse en Rose op stap naar de Wereldwinkel. Raar weer. Warm en zonnig en tegelijkertijd de nodige druppels. Trek je een jas aan dan transpireer je daar uit. Doe je 'm uit, dan word je toch nat. Boodschappen gedaan. Op de terugweg opnieuw langs de Wereldwinkel. Er stond al een kop koffie op me te wachten. Heerlijk. Nu weer thuis. De boodschappen zijn weer opgeborgen. De computer open gemaakt en even de post bekeken.

Even serieus getwijfeld wat deze fot nu precies laat zien. Ongelooflijk hé, maar dit is een krijttekening. Knap hoor hoe je op het verkeerde been gezet kunt worden. Ik kon niet anders dan deze even delen. Hij zat bij mijn post vanmorgen.

Gisteren lekker gewerkt. Was gezellig. Veel patiënten, weinig verlofgangers dus wel druk, maar daardoor was de avond ook weer snel voorbij. Nu pas maandag weer. Verder op dit moment geen nieuws.

Walvisch krijgt nieuw dak

Ik heb een foto uit mijn eigen archief gehaald van de Korenmolen de Walvisch. Het is een winters plaatje van deze prachtige molen met ook "de Kippebrug" erop. Het was een van de weinige in mijn eigen computer. Mijn moeder heeft er ook vlakbij gewoond op de Appelmarkt bij de oorspronkelijke visafslag. 

Van de week liep ik met Jesse een rondje en er waren twee timmerlieden bezig met het afmaken van het nieuwe dak. Ik had alleen mijn pocket Olympus bij me, maar het geeft een leuke blik door het dak heen. Ik liep bij de rotonde aan het eind van de Vlaardingerdijk. Precies aan de andere kant van waaruit de eerste genomen is. http://www.molendewalvisch.nl/ De vergrotingen zijn automatisch minder van kwaliteit, maar dat spreekt vanzelf.  

Ik wilde dit aparte plaatje toch even delen. Tabee!

Ontspanning

 
Mijn zesdaagse zit er bijna op. Bezig aan mijn laatste dienst. Tweede Pinksterdag. Ik verlang er ook serieus naar om morgen weer eens thuis te eten. Rose zit ook al voor de zevende avond achtereen alleen, en krijgt ook problemen om de motivatie te vinden om voor zichzelf te koken. Daar komt nog bij met zijn tweeën eten is veel gezelliger.

Wat dat betreft is het alleen avonddiensten draaien aan de ene kant fijn, omdat dit me de kans geeft om gewoon te blijven werken en stabiel te blijven, maar het heeft ook wel weer de nadelen van dat het een behoorlijke sleur kan worden.

Het bekruipt me wel eens behoorlijk. Hoe mijn/ons leven met al zijn regelmaat, structuur en ingebouwde rust me soms wel eens de neus uitkomt wat betreft saaiheid. Ook het feit dat we niet meer roken, nauwelijks drinken, weinig tot niet uit gaan of vakantie houden maakt veel dagen vaak hetzelfde. De rondjes met Jesse, het slapen tussen de middag, het klaarmaken voor het werk, en dan 100% werken puur in de avond diensten, die meestal ook nog eens exact om 23.00u eindigen omdat de collega’s waarmee ik werk meestal de volgende dag een vroege hebben. Waardoor eerder weg gaan er voor mij niet of nauwelijks in zit. 

Tegelijkertijd wil ik niet klagen. Want ik moet het positief bekijken, maar zeker zo’n dag dat je niet echt met heel veel zin gaat werken en het ook niet echt uitdagend is het werk, hebben je hersenen tijd om door te gaan denken, en die schieten wel eens richting een dip. 

Zo had ik plotsklaps zin in een uitspatting vandaag. We kwamen langs een winkel vanmorgen waar we vroeger veel ontspannend vandaan haalden, en het was maar goed dat deze dicht zat, want ik was in verleiding. Dezelfde verleiding waar patiënten op mijn werk voor staan. We moeten in ieder geval de komende drie vrije dagen wel even wat leuks gaan doen, Rose en ik. We hebben beiden wat ontspanning nodig.

Torentje in de avond

Dacht ik dat ze het (oude AZL) Torentje in het Strickledepark alleen opgeknapt hebben. Ze hebben nu de ramen ondoorzichtig gemaakt met wit matglas en er een lichtinstallatie ingezet. 'S avonds zijn we er nu gisterenavond even langsgelopen en het geeft een bijzonder leuk effect. Voor ieder jaargetijde een andere kleur.