Het is triest, héél triest. Misschien heb ik daarom het stukje over het laatste museum uitje wel zo lang uitgesteld. Er zijn niet genoeg belangstellenden meer die met ons mee willen gaan en het museum moet er telkens €'s bijleggen om de bus te huren, afspraken met musea en hun gidsen te maken. Zo rijk zijn ze niet. Het enige wat ervoor kan zorgen dat ze weer met ons op pad gaan is als er nu allerlei mensen zich aanmelden om met ons mee te willen gaan.
Maar we zijn op 13 maart naar België gegaan langs de mooie rivier de Leie. Dit is een prachtig kronkelige rivier http://www.toerismevlaanderen.nl/tvl/view/nl/2133960–Film-detail-.html?view=35440550 waarom heen en langs zich allerlei dorpen zich gedrapeerd hebben. Mooie, kleine dorpen en steden waarvan Wim Sonneveld zo mooi kon zingen met zijn lied "Het Dorp". Hot en ik gaan graag naar ons onvolprezen België. Het land is schitterend, de mensen vriendelijk, het eten is heerlijk en het bier bruist prachtig. Kortom alles wat men zich kan wensen.
Onze eerste halteplaats was in Deurle-Latem. http://www.euroreizen.be/trips/leiestreek/latem_deurle.htm Daar bevindt zich het museum Dhondt-Dhaenens (MDD). Het is in 1968 ontstaan uit de nalatenschap van het echtpaar Jules en Irma Dhondt-Dhaenens. Er waren op dat moment 3 tentoonstellingen aan de gang en de eigen collectie was elders. We hadden een interessante gids die ons probeerde bepaalde stellingen te deponeren. O.a. Wat wil je van kunst? Wat doet kunst met je? Wil je je bezig houden hoe het eruit ziet of wil je meer? Want als je het goed beredeneer alles is al geschilderd, gezegd. Wat voegt moderne kunst aan de al aanwezige kunst toe. Kortom wat is de meerwaarde.
De eerste kunstenaar was Ellen de Meutter uit België. Terwijl de gids de stellingen hierboven verwoordde keken we rond in deze ruimte en haar werk spreekt me aan. Waarom? Het materiaal, composities en kleur. 
Veel zwart en donkere kleuren. 
Het is niet naar het leven getekend maar weerspiegelt haar "innerlijke leven". Ze is niet wat ik een onbeschreven blaadje zou noemen. later bedacht ik me dat ik haar als een moderne sjamaan zou kunnen beschouwen. Een sjamaan in de oude zins des woords was iemand die op plekken was geweest waar nog weinig mensen zijn geweest dat was dus de geesteswereld. Zij waren en zijn een bemiddelaar tussen de geesten en de mensen en probeerden toen de harmonie tussen deze twee werelden te handhaven. De kunstenares Ellen is zo gezien ook een bemiddelaar. Maar nu tussen het verleden en heden. Door haar verleden aan ons te tonen zo kunnen we ons verleden spiegelen in haar werk. De verhalen die we elkaar kunnen vertellen van vroeger zijn altijd anders maar de emoties zijn hetzelfde.
De tweede kunstenaar wiens werk tentoongesteld werd was Anselm Reyle een Duitse kunstenaar. Het is een kunstenaar die door allerlei materialen wordt geïnspireerd. 
Niet alleen schilderwerk. Hij schildert, bouwt, spijkert, lijmt, vouwt en noem maar op en creëert zo een eigen bling bling wereld. 
Ik heb daar al fotograferend hele leuke zelfportretten gemaakt met vreemde effecten door het materiaal. 
Leuk, leuk en nog eens leuk. De gids was er niet door geraakt. Hoeft niet. Maar het 
was wel grappig en leuk foto materiaal. Laat de foto's voor zich spreken.
De derde kunstenaar is Kristien Daem met fotografie. Zij heeft een aantal pieren langs de kust door de tijd heen geportretteerd. Mooie foto's, maar dit zei met niet veel.
http://www.museumdd.be/common/tt.asp?ID=7&DID=940
We dachten, voordat we regelmatig op kunst safari gingen dat het ontspannend, leerzaam, gezellig en niet vermoeiend zou zijn. Voor het merendeel klopt deze redenatie wel. Het is ontspannend, leerzaam en gezellig maar absoluut vermoeiend. Ten eerst je loopt, staat, hangt, zit en drentelt in de diverse musea. Je luistert, denkt mee, becommentarieert met de gids. Deze vertelt zijn of haar verhaal en de insteek is telkens anders. Sommigen gaan uit vanuit het werkstuk; de techniek, materialen, de geschiedenis van het werk, is het vernieuwend of behoudend. Anderen gaan vanuit de schilder; zijn of haar levensgeschiedenis, wie waren de leermeesters, is het een vernieuwer of behouder, hoe is de techniek en hoe is die door zijn of haar leven verbeterd of niet. Wat is het grootste werk van deze kunstenaar en waarom. Sommige gidsen vertellen hun verhaal met de taal en ogen en anderen vertellen met hun hele lijf. Fascinerend om dit te zien gebeuren en telkens worden we een stukje wijzer. Er wordt dan een insteek gezien waarvan we niet eens wisten dat dit ook op deze of andere wijze bekeken kon worden. later keken Hot en ik in elkanders ogen en verzuchtten: Vroeger hadden we oren en hoorden niet, hadden we ogen en zagen niet.
De gids was zo vriendelijk nadat de rondleiding was afgelopen om voor een een restaurant te zoeken waar het goed toeven is en een tafel voor ons te reserveren. Heel prettig want omdat hij uit deze streek komt kent hij de beste en weet wat betaalbaar is en dat scheelt weer zoeken. Ook kregen we een afscheidscadeau van het museum en dat was de eerste keer dat dit ons overkwam. Het was een boekwerk over het museum en diverse exposities die er te zien waren geweest.
Beste lezers, de andere door mij en Hot gema
akte foto's zijn te zien op fotomappen in facebook. We geven hiernaartoe een link. De fotomappen waar je moet zijn beginnen met : Uitje met vrienden van het museum 2010-03-13. Veel kijkplezier. Reacties zijn altijd welkom op het emailadres in de linkerkolom of via reacties. Gegroet. http://www.facebook.com/home.php?#!/photo.php?id=1445154389&pid=1210189
familyhotrose 