Er gebeuren de laatste hele leuke dingen!! Afgelopen zaterdag brachten Hot en Jesse me naar de winkel want Gerda en ik hadden winkeldienst. We hadden de afspraak dat hij me zou ophalen om samen naar het stedelijk museum te gaan. Er is daar een expositie "Mexico: Expected/unexpected. Actuele allianties in de kunst". Wij, als wereldwinkel hebben hier een bijdrage aan geleverd. In de winkel van dit museum staat een tafel waarop onze waren zijn uitgestald. Hot en ik waren er nog niet geweest en we voelden ons min of meer verplicht om onze neuzen te laten zien. Zo melden we ons aan bij de balie en de medewerkster vertelde ons dat er een bijdrage van € 5,- was. Wij gingen meteen tegensputteren met de argumenten wij zijn vrienden van het museum, wij hebben museumjaarkaarten en we zijn wereldwinkelmedewerkers. De dame in kwestie haalde haar hand over haar hart en overhandigde ons de buttons en vertelde tot onze grote verrassing dat er om 15.00 een concert in het Giudici Kapel gehouden zou worden en dat die om 15.00u zou beginnen. Ook zouden er kleine hapjes geserveerd worden. We hadden nog de tijd om alle zalen langs te gaan. Zo was er een zaal met een gedeelte van de cobra collectie waar dit museum o.a. bekend door is geworden. Ook waren er 2 zalen gevuld met het werk van Lucassen http://www.galeries.nl/mnkunstenaar.asp?artistnr=1876&vane=1&em=&meer=&sessionti=265138936 en zijn werk behelst schilderijen, assemblages en modifications. We waren er niet weg van, we vonden hem eigenlijk een luie donder. Zijn werk in een zaal behelsde getekende of geschilderde cirkels, vierkantjes met woorden wat voor hem iets zegt maar voor ons totaal niet. Het was werk waarvan we vroeger zeiden toen de BKR nog bestond dat hij niet kon schilderen maar wel kon ouwehoeren. De BKR was vroeger een opkoopregeling van werken van kunstenaars zodat ze een minimaal bestaan konden opbouwen en zich konden bekwamen in hun werk. Later werd dit afgeschaft want er werd beweerd dat als de kunstenaar niet van zijn werk kon leven hij, of niet goed was, of niet goed kon handelen en dan konden ze beter een echte baan zoeken. Ik heb trouwens gehoord dat de kunstacademie hier meer aandacht aan besteedt zodat de kunstenaar een betere handelaar is dan toen die tijd. Ik heb het nu over de 70ger jaren van de vorige eeuw. Daarna bezochten we de expo van Mexico en de rode draad hiervan was dat kunstenaars nu meer rond de wereld zwerven en beïnvloedt worden door de andere culturen en hoe zij ook de mensen daar beïnvloeden. Het concept was interessant maar de uitwerking, tja wat zal ik zeggen. Er waren leuke stukken bij maar ik ga niet terug om deze tentoonstelling nog een keer te bekijken. Been there done that. Maar ondertussen was het 3 uur geworden en we gingen naar de kapel om naar de muziek te gaan luisteren. De muzikanten waren Santiago Lascurain http://www.youtube.com/watch?v=xo_WSOYET6s , gitaar. een Nederlandse harpiste, haar naam ken ik niet want bij de bijgeleverde paperassen was er de verkeerde naam gedrukt en op de site was hierover alles al gewist. Aldo Aranda, percussion of te wel marimba. Ook hier werd de rode draad gevolgd. Kunstenaars beïnvloeden elkaar in dit geval Mexicaanse musici en Nederlandse muzikanten componisten. De componisten waren Herbert Và zquez, Jurriaan Andriessen, Raùl Tudòn, Ton de Leeuw en Alejandra Hernà ndez. Om eerlijk te zijn de enigste van wie ik ooit heb gehoord is Juriaan Andriessen. Het zijn in ieder geval allerlei moderne componisten. Dus of je houdt ervan of totaal niet. De artiesten beheersten hun instrument en we konden duidelijk horen dat het vaklieden zijn. Ook waren de hapje lekker en waren door een goede Mexicaanse kok gemaakt alleen miste ik hier het Nederlandse gedeelte bv haring of zoiets. We waren in totaal met z’n twintigen en hadden dus daardoor een bijzonder exclusief gevoel. De kapel is hier ook goed geschikt voor akoestische instrumenten en het is daardoor een heel close concert geweest. Na afloop raakte ik even in gesprek met de gitarist die me vertelde dat in het najaar er allerlei concerten zullen worden gegeven. Hij vroeg mijn email adres en mailt me wanneer hij weet van het wanneer en waar. Ik ben benieuwd.
Ook vandaag hadden we een verrassing. In het kader van mij operatie die nog komen moet en de spierziekte van Hot hebben we contact opgenomen met het ROG om onze douche aangepast te krijgen. We hebben een weliswaar mooie douche maar zeer onpraktisch met een hoge in- en uitstap en krappe deur. We zagen het al voor ons dat een van ons daar zou vallen en dan maak je lelijke smak in die krappe ruimte. Dus nodigden we een medewerkster van het ROG uit en die bekeek ons huis en we krijgen een nieuwe douche en beugels in ons kleinste kamertje. Er werd geadviseerd de hele cabine te slopen en weer terug te gaan naar vroeger toen er een drempeltje was als water scheiding en gordijn er langs hing. We kregen een lijstje met goedgekeurde aannemers en we belde daar 2 van want ze wilden 2 offertes. We kregen dus 2 bezoekjes en 2 offertes. Wel viel ons toen op dat de ene de onderrand verwijderde om te kijken hoe het daar uit zag en de andere niet. Ik denk dat daarom de offerte lager uitviel dan de andere. Willemse was de naam en vandaag kwam dus de medewerker die de douche sloopte en het idee was dat het een fluitje van een cent zou worden. Ze dachten dat de vorige bewoonster deze douche had laten installeren. Neen dus. Deze was standaard bij de bouw geleverd en de afvoer en aan voer van het water was boven de grond en het was niet geheeld betegeld. De baas werd erbij geroepen, dezelfde man die kwam kijken toen er een offerte moest worden gemaakt en nu zijn er meer werklieden over de vloer gekomen dan waar zij rekening mee hadden gehouden. Een loodgieter en een die de boormachines hanteerde. Nu zijn alle leidingen gelegd en maandag komen ze weer om alles af te maken. Dit week-end kunnen we dus niet douchen. Zucht. Maar de baas zal nog harder zuchten dan wij want het is zijn fout geweest.