Zoals al aan het begin van dit jaar gepland heb ik dit jaar in ieder geval vier keer een weekje vakantie. Ik ben er heel erg aan toe. Nadeel van al die medicatie is dat ik me eigenlijk altijd moe voel, en ondanks dat ik de dag in tweëen deel en over het algemeen goed slaap lijkt het alsof ik nooit echt uitgerust ben of raak. Die vier ingeplande weken zijn goed voor ons. We gaan toch niet meer echt op vakantie omdat dat gewoon niet meer gaat en of bevalt. We hebben gelukkig sinds bijna twee jaar onze eigen "vakantie" woning en wonen daar permanent. Die woning wordt steeds leuker en aangenamer, en het is zodanig dat we niet teveel tijd kwijt zijn aan schoonmaken en toch alles hebben wat we nodig hebben. Het heeft ook wel beperkingen, zoals bijvoorbeeld kunnen we niet gemakkelijk logees hebben, tenzij ze zelf bereid zijn hun luchtbed op te blazen (m.b.v. een pomp hoor) en overdags op te bergen. Lotte bijvoorbeeld, onze kleindochter kan natuurlijk makkelijk een weekje langskomen, maar het is minder luxe dan op de Rotterdamsedijk. Daarintegen is het uitzicht hier wel veel mooier. Jesse slaapt dan tijdelijk bij ons op de slaapkamer. De katten hebben hun eigen etage en houden vanaf hun hoge slaapplek altijd toezicht, zonder iemand overlast te bezorgen.
Terug komend op die moeheid. Dat wil ik natuurlijk niet dagelijks. Het is vervelend om het daar vaak over te hebben, maar het is er wel altijd. Ook op het werk. De neiging om vaak te zuchten moet ik ook onderdrukken, want dat geeft de zelfde irritaties bij mijn omgeving, trouwens bij mij ook. Het komt me soms helemaal de strot uit. Ik besprak het vanmiddag nog kortelings met mijn behandelaar, een reumatoloog. Hij komt dat in zijn klanten(patiënten) kring regelmatig tegen en zegt bijna automatisch "daar moet je mee leren leven"!!!. K zeg ik dan, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ja, en toch heeft hij gelijk. Alleen hoe? De ene dag is de andere niet. Ik geniet bijvoorbeeld nu dubbel en dwars van het feit dat alles weer langzaam aan het vergroenen is. Helemaal te gek. Zoals vaste lezers hebben gezien is ook ons balkon weer steeds vrolijker aan het worden en dat soort zaken helpen natuurlijk wel bij het zo goed mogelijk de dag doorkomen.
Een weekje vrij is goed voor het doorbreken van de sleur. De sleur van het dagelijks terug komen. In dat weekje komen natuurlijk ook de gewone zaken weer terug, maar toch is het goed omdat de volgorde en de hoeveelheid anders is. Het ontbreken van iets vasts als het werk is heerlijk. We hebben ook nog niet te veel gepland. Dat is de kunst, want voor je het weet stel je alles uit tot "het weekje" en zit het overvol. Dat laatste gebeurd toch hoor. Is onvermijdelijk. Toch verheug ik me er op. Ook Rose komt in die week weer een jaartje dichter bij haar AOW.
Rose is ook al druk bezig met het doorbreken van sleurachtige zaken. Zo speelt ze nu alweer een week geen spelletjes meer op de computer. Ze kan zich daar zo nu en dan in verliezen en ze vond het welletjes. Het valt me op dat ze weer een hele reeks aan nieuwe wat meer ontspannender zaken gevonden heeft waarmee ze zich nu bezig houd. Ik ga ook weer eens wat minder achter de computer zitten. Zo is lezen ook een heerlijke bezigheid die ik weer aan het herontdekken ben, maar maar zelden tijd voor vrij maak.
Zo hebben we sinds we hier wonen al heel wat oude gewoontes
de deur uit gedaan, en dat is prima merk ik. Met sommige zaken is niks mis, maar soms is of een andere aanpak of iets totaal nieuws verrassend en uitdagend.
Zo ik geloof dat het weer voldoende is mijn stukje, al vanmorgen kreeg ik via hyves een leuk nieuwtje te weten. Lotte onze kleindochter gaat weer schrijven en ik heb eerst eens even gekeken of het al zover was en jawel, ze heeft weer een blog geschreven. Inhoud was ook bijna allemaal nieuw voor me, en top, leuk. Na wat aandringen en flink wat geduld is het dan weer zover. Ik vind het leuk dat ze ons bij wie er ook een link naar haar blog http://lottevoorjoumeneer.punt.nl/ te vinden is ervan op de hoogte bracht. Nog leuker ze heeft het vaste plan ons binnenkort op te komen zoeken hier in Schiedam. Top.