Dichtvallende ogen

Gisterenavond ook weer bijtijds Jesse uitgelaten. We lagen om 22.15u op bed, en het werd laat. We konden eigenlijk geen afscheid van de avond nemen, en onder het genot van een borreltje namen we ook nog allerlei lekkers tot ons. Is maar goed dat we dit niet dagelijks doen want anders zouden we beiden uit ons vel groeien. Vanmorgen een grote wandeling gemaakt met Jesse. Dik 2 uur weggeweest,  en nog vond Jesse het niet genoeg. Mw. vond het nodig om weer eens het ouderwetse spelletje met ons te spelen van kijk mij eens mooi zijn,  en zie me maar eens te pakken. Soms zou je haar dan bijna iets doen, maar je moet je dan toch dankbaar op stellen als ze terugkomt anders wint ze alsnog. Wel doodmoe bij terugkomst, en ernstig toe aan een ontbijt. Terwijl ik een zacht eitje kookte, bakte Rose een heerlijke omelet voor me. Dat was smullen.

Terwijl we naar het buitenhof luisteren wat over alle steeds extremere meningen gaat waardoor de fanaticitijd in Nederland momenteel de pan uit rijst. Er is veel te veel aandacht voor al die mensen die een mening verkondigen die eigenlijk te gek is voor woorden. Wel een heel interessant onderwerp.

Waar ik nog erg aan moet wennen is aan het gebruik van de Diazepam. Dat spul heeft wel de gewenste uitwerking op mijn spieren, en maakt ze inderdaad wat meer ontspannen. Wat ik echter een vervelend nadeel vind is de vermoeidheid die je erdoor krijgt, waardoor ik wel heel erg moet oppassen bij wat ik doe. Mijn ogen vallen zomaar dicht, ik moet bewuster mijn voeten optillen, omdat ik anders zo maar op straat lig. Zo zal ik morgen mijn collega wel vragen om alles wat met de medicatie op mijn werk gaat voor mij waar te nemen, want ik durf mijzelf nauwelijks te vertrouwen. Ik zie er best wel een beetje tegenop om komende week 4 hele avonddiensten te moeten draaien. Oudejaarsdag, nieuwjaarsdag, en zaterdag en zondag daarachteraan, en daar tussendoor ook nog een uitje met het team zaterdagavond. Ik kijk wel, maar als ik zie dat ik momenteel al om 21.30u naar bed ga, dan ben ik benieuwd hoe het gaat als ik tot 23.00u moet doorwerken. We zien wel.

Vanmiddag wil ik eigenlijk even de drie planken ophangen op het kleine kamertje, zodat we de boel daar weer eens goed kunnen reorganiseren en op een andere plek in huis wat ruimte kunnen vrijmaken, zodat Rose wat meer plek heeft om haar creatieve spulletjes te kunnen opruimen. Ik ben benieuwd of het daar van gaat komen. Dat horen jullie later.

Ik wil vanmiddag ook even gaan bellen met Noord Limburg, het is er al veel te lang niet van gekomen om daar eens even poolshoogte te gaan nemen. Een goede vriendin van ons gaat daar door moeilijke tijden heen en kan alle steun gebruiken die we haar maar kunnen bieden, en ondanks het aanbod enkele dagen naar ons toe te komen in Schiedam is het daar ook al niet van gekomen. Voor de rest staan er weinig verplichtingen op ons programma, dan elkaar liefhebben, en dat is een van de noodzakelijkheden in dit leven die ons beiden op de been houden, dus die kunnen we maar beter in ere houden.      

Leave a comment